امام هادی علیه ‏السلام خدمات علمی و فرهنگی زیادی به جامعه اسلامی و شیعه ارائه نمود. نوشته‏ های حدیثی متعددی به حضرت هادی علیه‏ السلام منسوب است که در چنان دوران اختناقی برای شیعیان و پیروان بیان نموده است، مانند: «رِسالَةٌ فی الرّد علی اَهْلِ الْجَبْرِ وَاَلتَّفْویض» که ابن شعبه در تحف العقول آن را نقل کرده است.(4) و کلمات امام هادی علیه ‏السلام که در مجموعه‏ ای به نام «مسند الامام الهادی» توسط عزیزالله عطاری گردآوری شده است. و همچنین زیارت جامعه کبیره که یک دوره امام‏ شناسی ژرف و عمیق است، یادگار آن امام همام است. 

ابوالحسن، علی بن محمد بن علی بن موسی الهادی النقی العسکری، دهمین امام شیعیان که از وی با عنوان امام علیّ نقی یا امام هادی یاد می‌کنند. جز هادی، معروفترین لقب او نقی است. نام او، «علی» و کنیه‌اش «ابوالحسن ثالث» و از القابش نقی، هادی، امین، طیب، ناصح و مرتضی را ذکر کرده‌اند. شیعیان وی را با فرزندش حسن بن علی، «امامین عسکریین» می‌خوانند، زیرا در شهر نظامی سامراء (عسکر)، زیر نظر خلفای عباسی بودند

السَّلام علیک

یا ابالحسن یا علی بن محمّد ایها الهادی النقی یابن رسول الله!

یا حجّة الله علی خلقه یا سیّدنا و مولانا!  انّا توجّهنا و استشفعنا و توسّلنا بک الی الله  یا وجیهاً عندالله اشفع لنا عندالله

امروز سالروز تولد پدر امام مهدی هست و همه این  روز را به ایشون تبریک می گیم با یه گل زیبای صلوات *****

یا امام حسن عسکری از ما بپذیر ید این هدیه را

روئیده تازه گل آل محمد (صلی الله علیه وآله)  *** 

یا مهر فروزنده اقبال محمد (ص) ***

یا صفحه رخسار و خط و خال محمد (ص)***

آمده دوم حسن آل محمد(ص) ***

از سامره تابیده به عالم جلواتش

پیوسته فرستید درود و صلواتش

در سجده ملائک به یسار و به یمینش

تابنده بود جلوه مهدی ز جبینش

آئینه حسن ازلی ماه جمالش

آیات لب حضرت هادی خط و خالش

یاد آورد جاه نبوی قدر و جلالش

جبریل فروماند در اوج کمالش

زمونه دست منو به دست آقام برسون        جمال یوسف زهرا رو به چشمام برسون

زمونه قلب من و بیشتر از این تنها نذار        برو ای باد صبا از گل روش خبر بیار

عمرمن! تو رو قسم، به لحظه هایی که میرن   التماست میکنم نذاره ندیده بمیرن

ضربان قلب من به احترامش بزنید               سند زندگیمو یه جا به نامش بزنید

جمعه ها دستاتونو به دست همدیگه بدید  شیش روز اول هفته همتون جمعه بشید

ساعتا دقیقه شید، دقیقه ها یه ثانیه        تو همون لحظه بیاد اونی که اسمش باقیه

***این برف که مانند نگین می ریزد ***

***بر پای امام آخرین می ریزد***

*نقلیست که از یمن وجودمهدی(عجّل الله فرجه)*

***برروی سر اهل زمین میریزد***

ای که نزدیک تر از جانی و پنهان ز نگه

هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران

بنویسید دگر بروی سنگ لحدم 

من فقط عشق حسین ابن علی را بلدم

ننویسید که ناکام شده به عالمین

بنویسید که طپش های دلم گفته حسین

ننویسید که پرپر شده همچون گل یاس

بنویسید شده مست و خراب عباس

ننویسید که از روز ابد مذهبی ام 

بنویسید که تا روز ابد زینبیم

ننویسید که مست از قدح ساغریم

بنویسید که همواره علی اکبریم

ننویسید که جان داد دگر بر سر دوست

  بنویسید که مجنون علی اصغر اوست

ننویسید گنه پرده مهتابش شد   بنویسید سینه زن اربابش شد

ننویسید ندارد به جهان خانه و جا   بنویسید ماواش شده کرببلا

ننویسید که او نوکر بدعهدی بود   بنویسید که او منتظر مهدی بود

میگن با هر کى دوست شى شکل و فرم همونو مى گیرى...

حالا فکرشو بکن وقتى با خدا دوست بشى چه زیبا شکل مى گیرى...

وقتی با خدا دوست شدی، با امام مهدی هم دوست می شی؛ به قائده ی «دوست داری با دوست من که دوست داره با دوست تو دوست بشه دوست بشی»